داريوش صفوت تحصيلات متوسطه‌ي خود را در دارالفنون با دوست صميمي‌اش فريدون مشيري و در دبيرستان تازه تأسيس دارایی با دوستِ تمریناتِ موسیقی‌اش حسین دهلوی، به پایان رسانید و همین امر باعث شد كه اغلب با خنده بگوید: «در سن هجده‌سالگی، شدیم كارمند وزارت دارایی و پشت میز نشستیم».

تحصیلات دانشگاهی او در رشته‌ی حقوق دانشگاه تهران، مصادف شد با اوج فعالیت‌های حزب توده و جذب قشر تحصیل‌كرده در آن دوره. از هم‌شاگردی‌هایش، سیاوش كسرایی و سیروس پرهام را به یاد دارد. با توجه به فعالیت‌های اجتماعی و هنری و اشتغال در وزارت دارایی، تحصیلات دانشگاهی او بیش از حد معمول طول می‌كشد. چندین بار درخواست بورس تحصیلی او رد‌ می‌شود . هنگامی كه مركز مطالعات موسیقی‌شناسی وابسته به انستیتوی موزیكولوژی در دانشگاه سوربن پاریس توسط مادام نِلی كارُن تأسیس می‌شود، از وزارت فرهنگ و هنر ایران درخواست می‌شود تا شخصی را جهت تدریس موسیقی ایرانی در آن مؤسسه معرفی و اعزام كند. وزیر وقت، شخصی را مناسب‌تر از داریوش صفوت نمی‌یابد، چرا كه هم از جهت سلامت اخلاقی و هم از نظر تسلط و آگاهی بر موسیقی ایرانی به شایستگی شناخته شده بود. این امر موجب می‌شود تا وی به درخواست وزارت فرهنگ و هنر، از وزارت دارایی به این وزارتخانه مأمور گردد. سفر پنج‌ساله‌اش به پاریس، این موقعیت را برای وی به همراه داشت، كه علاوه بر تدریس و تحقیق در زمینه‌ی موسیقی، به تكمیل درس خویش در زمینه‌ی حقوق بپردازد. او در كنار همكاری با مادام نِلی كارُن و پروفسور تران‌وان‌كه، در این دوران تحصیلات دكترای حقوق بین‌الملل خود را در دانشكده‌ی حقوق دانشگاه سوربن به پایان رسانید و به موازات آن برای دریافت دكترای موزیكلوژی نیز اقدام نمود. ولی قطع ‌شدن حقوق او از سمت وزارت فرهنگ و هنر به عنوان دلیل فرعی و فشار خانواده برای بازگشت به عنوان دلیل اصلی، او را مجبور كرد كه تز دكترای موسیقی را نیمه‌كاره رها كند و با وجود دو پیشنهاد مناسب برای كار، یكی از طرف سازمان جهانی یونسكو و دیگری از طرف مركز ملی تحقیقات علمی فرانسه (C.N.R.S ) به ایران باز‌گردد.

اگر چه تحصیلات آكادمیك دكتر صفوت به این ترتیب پایان می‌پذیرد، ولی عطش آموختن هرگز در او فروكش نمی‌كند. یك نمونة آن، تحصیلات حوزوی اوست. او پس از برگشتن از فرانسه در سال 1344، دروس حوزوی را نزد آیت‌الله نَیِری آغاز می‌كند. عربی، منطق كبری، منطق تفتازانی، شرایع‌السلام، فقه و تفسیر قرآن و دروس خارج و … را به مدت هفده سال نزد ایشان فرامی‌گیرد.

انتقال دكتر داریوش صفوت از وزارت دارایی به وزارت دانشگاه در سال 1345 و تدریس در دانشگاه، باعث شد كه تحقیق و تحصیل و آموزش بخش اصلی شغل و زندگی او شود. به ‌طوری كه بعد از پنجاه سال و دو ماه خدمت دولتی در وزارت دارایی و دانشگاه، و بازنشسته شدن در سال 1376، باز هم تا پايان عمر مفيدش در این حوزه‌ها فعالیت داشت. مشاوره در تز‌ دكترا، عضویت پیوسته در فرهنگستان علوم، انتشار مقالات و كتاب‌ها – كه در جای خود معرفی خواهند شد- بیانگر روحیه‌ی علمی و تحقیقی اوست.